دانلود مقاله درمورد نمونه گیری جهت پذیرش
| دسته بندی | اقتصاد |
| بازدید ها | 43 |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 42 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 23 |
*مقاله درمورد نمونه گیری جهت پذیرش*
ج) نمونه گیری جهت پذیرش
1ـ نمونه گیری جهت پذیرش
بحث نمونه گیری جهت پذیرش یکی از مباحث مهم در کنترل کیفیت آماری محسوب می گردد. یکی از کاربردهای معمول و متداول نمونه گیری جهت پذیرش بدین صورت است که تامین کننده أی انباشته أی را برای شرکتی می فرستد. این محصول غالباً یک قطعه و یا مواد اولیه است که در فرآیند تولید این شرکت استفاده می گردد. بعد از دریافت این انباشته معمولاً نمونه أی از آن انتخاب و مشخصة کیفی مورد نظر بازرسی می شود. با توجه به اطلاعات حاصل از این نمونه تصمیمی در مورد رد یا پذیرش انباشته اتخاذ می گردد. در بعضی مواقع به این تصمیم حکم انباشته نیز گفته می شود. انباشته های پذیرفته شده در خط تولید استفاده و انباشته های رد شده یا به تامین کننده باز گردانده می شوند و یا از روشهای دیگر مورد بازرسی قرار می گیرند.
گرچه معمولاً تصور می شود که روشهای نمونه گیری جهت پذیرش فعالیتهایی هستند که در قسمت دریافت کالا کاربرد دارند ولی باید توجه داشت که این روشها در موارد دیگری نیز قابل استفاده می باشند. به عنوان مثال، یک تولید کننده معمولاً محصول خود را در مراحل مختلف تولید، نمونه گیری و بازرسی می کند. انباشته هایی که از این طریق پذیرفته شده اند به مراحل بعدی فرآیند منتقل و انباشته های رد شده دوباره کاری و یا اسقاطی محسوب می شوند.
نمونه گیری سه جنبة مهم دارد:
- هدف از نمونه گیری جهت پذیرش ارزیابی انباشته است و نه برآورد کیفیت انباشته. اغلب طرحهای نمونه گیری جهت پذیرش به منظور برآورد کیفیت انباشته طراحی نشده اند.
- طرحهای نمونه گیری جهت پذیرش روش مستقیمی از کنترل محسوب نمی گردد. از طریق طرحهای نمونه گیری جهت پذیرش انباشته ها پذیرش و یا رد می شوند. حتی اگر کلیة انباشته ها دارای کیفیت یکسان باشند از روش نمونه گیری بعضی انباشته ها پذیرش و بقیة آنها رد می شوند و این در حالی است که انباشته های پذیرفته شده دارای کیفیتی بهتر از انباشته های رد شده نیستند. روشهای کنترل فرآیند روشهایی هستند که به طور سیستماتیک کیفیت را بهبود می بخشند و این دقیقاً چیزی است که روشهای نمونه گیری جهت پذیرش قادر به انجام آن می باشند.
- یکی از نکات مهم در مورد استفاده از روشهای نمونه گیری جهت پذیرش عدم توانایی آنها در ایجاد کیفیت در فرآورده از طریق بازرسی است. به عبارت دیگر، این روشها باید به عنوان ابزار ممیزی جهت کسب اطمینان از انطباق خروجی فرآیند با خواسته های موردنظر استفاده گردند.
به طور کلی سه روش برای تصمیم گیری در مورد انباشته وجود دارد: (1) پذیرش بدون بازرسی،(2) بازرسی %100( صد درصد) و با به عبارت دیگر، بازرسی تک تک محصولات انباشته و جدا سازی محصولات معیوب( محصولات معیوب ممکن است برای تامین کننده پس فرستاده شوند، دوباره کاری شوند، با محصولات خوب جایگزین شوند و یا به دور ریخته شوند) و (3)نمونه گیری جهت پذیرش.
روشهای نمونه گیری جهت پذیرش غالباً در موارد ذیل مورد استفاده قرار می گیرند:
1ـ وقتی که آزمایشها مخرب هستند.
2ـ وقتی که هزینة بازرسی %100 خیلی زیاد است.
3ـ وقتی که بازرسی%100 از نظر فن آوری توجیهی ندارد یا آنقدر زمان نیاز دارد که برنامة تولید مختل می گردد.
4ـ وقتی که تعداد محصولاتی که باید بازرسی شوند خیلی زیاد است و میزان خطا نیز آنقدر بالاست که بازرسی %100 ممکن است باعث گردد تا تعداد محصولات معیوبی که از روش بازرسی%100 پذیرش می شوند بیشتر از محصولاتی باشند که از طریق طرحهای نمونه گیری پذیرفته می شوند.
5ـ وقتی که تامین کننده از سابقة عالی در زمینة کیفیت برخوردار است و می خواهیم میزان بازرسی را از %100 به سطح کمتری کاهش دهیم ولی نسبت کارآیی فرایند تامین کننده آنقدر بزرگ نیست که بتوانیم روش بدون بازرسی را اعمال کنیم.
6ـ وقتی که ریسک تعهد و مسئولیت در قبال محصول به طور بالقوه زیاد است و علی رغم رضایتبخش بودن فرآیند تامین کننده هنوز استفاده از یک برنامه نظارت مستمر برای محصول ضروری احساس می گردد.