دسته بندی | بهداشت عمومی |
بازدید ها | 28 |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 34 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 27 |
*مقاله درمورد بررسی نظام پاسخگوئی مبتنی بر عملکرد در بیمارستان*
یافتهها: یافتههای پژوهش در 17 جدول ارائه گردیده است. این یافتهها نشان داد که از مجموع آیتمهای مربوط به ملزومات و اجزاء نظام پاسخگوئی عملکرد 50% (29 آیتم از 57) موجود بود. بر اساس امتیازدهی انجام شده؛ فرهنگ و نگرش کارکنان نسبت به پاسخگوئی، امتیاز 74% را کسب نمود. در نهایت بر اساس یافتههای مذکور و چارچوبهای پاسخگوئی عملکرد دو کشور امریکا و کانادا یک جدول مقایسهای ارائه گردید.
بحث و نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش و فراوانی آیتمهای اندازهگیری شده میتوان احتمالا گفت علیرغم وجود شفافیت و وضوح در نقشها و مسؤولیتها، یکی از دلایل کمبود تعهد به اجرای برنامه استراتژیک پائین بودن مشارکت ذینفعان و مشتریان و همچنین نبود سیستمی برای بهبود عملکرد بود. با توجه به اینکه بر اساس پرسشنامه اینگونه استنباط گردید که نگرش کارکنان نسبت به پاسخگوئی عملکرد نسبتا مثبت بود. با مقایسه این نتیجه حاصل شده با مشکل مربوط به نبود سیستم بهبود عملکرد در بیمارستان تحت مطالعه احتمالا میتوان چنین استنباط کرد که با استقرار نظام پاسخگوئی عملکرد در این بیمارستان مشکل بهبود عملکرد نیز حل میگردد. در پایان بر اساس یافتههای پژوهش و مقایسه آنها با چارچوبهای کشورهای امریکا و کانادا چارچوبی برای پاسخگوئی عملکرد پیشنهاد گردید.
کلید واژهها:
پاسخگوئی، عملکرد، چارچوب، نظام، سیستم بهداشت و درمان، بیمارستان.
Accountability, Performance, System, ّFramework , Health Care System & Hospital.
روزبروز دولتهای جهان جهت فراهم کردن خدمات بهداشت-درمان بطور مؤثر، کارا و کافی با فشارهای زیادی روبرو می شوند. تحولات و کوششهای توانمندسازی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه روشهای مشابهی را برای رسیدن به نظامهای بهداشت-درمان با عملکرد بهتر میپذیرند. از جمله؛ کوچکسازی، خصوصیسازی، رقابت در عرضه خدمات، سنجش عملکرد و مشارکت مردم. همه این روشها بر پاسخگو بودن بعنوان یک عنصر اساسی در اجرای تحولات بهداشت-درمان و بهبود عملکرد سیستم تاکید میکنند. متاسفانه در بیمارستانهای کشور، مشخص نبودن مسؤولیتها و نقشهای افراد و نداشتن اختیارات متناسب با مسؤولیتهای واگذار شده، باعث دوباره کاری وکاهش کارائی و اثربخشی خدمات ارائه شده میشود. در نتیجه؛ فعالیتهای کارکنان بطور ضعیفی انجام میشود و هدف اصلی بیمارستان که ارائه خدمت به بیماران و رضایت آنان می باشد، تامین نمیشود، بنابراین به دلیل محدود بودن منابع، افزایش انتظارات مشتری و اهمیت کیفیت خدمات ارائه شده و تاکید براجرای طرح تکریم ارباب رجوع (بخشنامه شماره 8540/13.ص مورخ 10/2/81 شورایعالی اداری) بخصوص در بیمارستانها که بیماران مشتریان آنها می باشند و کیفیت خدمات با جان انسانها ارتباط دارد، مشارکت افراد جامعه و کلیه ذینفعان در برنامهریزی برای کاربرد این منابع محدود، یک امر اجتناب ناپذیر میباشد. لذا سیستم پاسخگوئی در برابر عملکرد، با در نظر داشتن انتظارات عملکردی مشتریان داخلی (کارمندان بیمارستان) و مشتریان خارجی (بیماران) و منابع موجود و با برقراری ارتباطات لازم برای تضمین اجرای برنامهها، نیاز حیاتی مذکور را در بیمارستانها برآورده میسازد. ولی متاسفانه در بیمارستانها پاسخگوئی در برابر عملکرد فقط در گزارشدهی سالانه و پاسخگوئی سنتی که همان جریان یکطرفه اطلاعات در سلسله مراتب اداری میباشد، خلاصه شده است و نظام پاسخگوئی در برابر عملکرد بطور سیستماتیک وجود ندارد، در ضمن مطالعات محدودی که در ایران در این زمینه انجام شده است، بیشتر نظام پاسخگوئی را در شکل سنتی آن و در مراجع قانونی مورد مطالعه قرار داده است، قبل از انقلاب صنعتی، پاسخگویی معمولاً از طریق تماس شخصی و مشارکت مستقیم در فرایندهای عمومی نظارت تقویت میشد. صنعتی شدن باعث ایجاد فرایندهایی شد که از طریق آن مشخص شد که خدمات بیشتری باید توسط دولت ارائه شود. به عنوان یک نتیجه صنعتی شدن، دولتها در اندازه و پیچیدگی رشد کردند و فاصلهشان از شهروندانی که به آنها خدمت ارائه میدادند بیشتر شد. جنبش تحولات مدیریت عمومی از اواخر سال 1900 منجر به تشخیص این مطلب شد که روشهای قدیمی تقویت پاسخگویی کافی نمیباشند.. بدین ترتیب در سال 1976 نیاز به استقرار پاسخگویی برای عملکرد برنامههای دولت تشخیص داده شد و روشهایی برای اجرای ارزیابیهای ضروری برای استقرار پاسخگویی به کار گرفته شد.
دسته بندی | اقتصاد |
بازدید ها | 9 |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 48 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 48 |
*سیاستها و استانداردهای فنآوری اطلاعات دولت الکترونیک مالزی*
فصل 1- مقدمه |
2 |
1-1- درباره این گزارش |
2 |
2-1- سیاست EGIT |
2 |
3-1- چارچوب EGIT |
4 |
فصل 2- فن آوریهای به کاررفته در دولت الکترونیک |
12 |
1-2- مقدمه |
12 |
2-2- وسایل و تجهیزات |
12 |
3-2- سرویسهای کاربران |
14 |
4-2- سرویسهای منطقی فعالیتها |
16 |
5-2- سرویسهای داده ها |
24 |
6-2- ارتباطات |
30 |
7-2- ارتباط میان پردازشی |
35 |
8-2- محیط توسعه برنامه ها |
36 |
9-2- محیط عملیاتی |
38 |
فصل3- استفاده از فن آوری رایانه برای گسترش کار گروهی |
42 |
1-3- گروه ا فزار |
43 |
2-3- مدیریت روند فعالیتها |
45 |
3-3- فرم های الکترونیکی |
45 |
4-3- سیستم های تصویر برداری |
46 |
5-3- ویدئو کنفرانس |
46 |
6-3- سیستم های برنامه ریزی و زمان بندی |
47 |
1-1- درباره این گزارش
گزارش استانداردها و سیاستهای فنآوری اطلاعات دولت الکترونیک[1] (EGIT)، تعاریف و مفاهیم سیستمها را بر اساس استانداردهای دولت مالزی و ارائه دهندگان راهحلهای IT بیان میکند. مجموعه فنآوریهایی که اجازه بدهد رایانههای شخصی، تجهیزات شبکه و دیگر سرویسگیرها با سرویسدهندههای هر شبکهای کار کنندو ایجاد یک زیربنای IT که از سیاستهای فنآوری اطلاعات دولت الکترونیک پشتیبانی کند، در این گزارش تدوین شدهاند.
با اعمال این سیاستها اطمینان حاصل میشود که رایانههای بزرگ، اینترنت/ اینترانت و نرمافزارهای توزیع شده با هم سازگارند. این گزارش چارچوبی ارائه میکند که دولت را از استفاده انحصاری از یک فنآوری خاص و افتادن در بنبست، حفاظت میکند.
تمرکز اصلی بر نرمافزارهایی است که همکاری ساختارهای ناهمگن را ممکن میسازند و آنها را به صورت ساختاری یکپارچه در میآورند.
سیاستهای تشریح شده در این گزارش شامل سه عامل عمده میشوند:
- ساختار محاسباتی توزیع شده چندلایهای سرویسدهنده[2] / سرویسگیرنده[3]
- استفاده از قطعات نرمافزاری برای ایجاد سریع برنامهها (برنامهنویسی شیءگرا)
- ارائه راهبرد همکاری برای توزیع اجزاء در کل شبکه و یکپارچه کردن منابع دادة موجود
در ساختار فنآوری اطلاعات دولت الکترونیک، سه لایه محاسباتی در نظر گرفته میشود.
1- کاربر (نحوه ارائه)
2- منطق کاری
3- دادهها
متمرکزکردن تمام سیاستهای کاری و خدمات در یک محل به تیمهای تحقیق و توسعه این امکان را میدهد که تمام تلاششان را برای ساختن اجزاء کاری مدیریتپذیر و قابل بسط به کار ببرند و این اجزاء را به گونهای شفاف با دادههای پشت صحنه و کاربرد روی صحنه، یکپارچه سازند.
از آنجا که تمام روشها به صورت متمرکز مدیریت میشوند میتوان به سرعت تغییرات را انجام داد و تغییرات به صورت خودکار و بلافاصله به همه خدمات گیرندهها اعمال میشود.
مزایای این روش عبارتند از:
- منطق کاری مشترک
- استقلال از سامانه سرویسگیرنده
- اجرا و مدیریت آسان پردازشهای توزیع شده
شکل 1- مدل محاسباتی سه لایه
گزارش استانداردها و سیاستهای EGIT نوع سرویس گیرندهها و سرویسهای ارائه شده را معین نمیکند بلکه در این گزارش پیشنهاد میشود که سرویسها به صورت اشیاء مدیریتپذیر تعریف شوند که بتوان آنها را روی هر سه لایه اجرا کرد.
هدف، ایجاد ساختاری است که تجهیزات مختلفی از جمله تجهیزات زیر را پشتیبانی کند:
- رایانه شخصی (PC)
- دستیار دیجیتالی شخصی (PDA)
- کیوسک
- رایانههای شبکه
لایه کاربر واسطه ارتباط با سیستمهای IT را برای شهروندان، صاحبان مشاغل و دولت فراهم میکند. در طراحی این لایه، هدف ارائه خدمات به حداکثر تعداد ممکن از شهروندان کشور است. لایه منطق کاری سطحی است که سرویسها به شبکه ارائه میشوند.
از جمله سرویسهای ارائه شده به شرح زیر است:
- سرویس نامگذاری
- سرویس زمان سنجی
- سرویس فهرست
- سرویس امنیت
- سرویس کاربردی
- سرویس پیام
- سرویس پردازش مبادلات
این سرویسها ممکن است روی یک میزبان[4] یا میزبانهای مختلف قرار گیرند.
لایه دادهها محل ذخیره منطقی اطلاعات مورد نیاز برای پردازش سرویسهای کاربردی است . لایه دادهها همچنین سرویسهایی از قبیل ایجاد، بازیابی، نوسازی یا حذف دسترسی به محل ذخیره دادهها را ارائه میکند.
بنابراین EGIT ترکیبی از سیاستها و استانداردهایی است که ساختار کاربردی توزیع شده برای دولت الکترونیک به وجود میآورد.
3-1- چارچوب EGIT
چارچوب فنآوری اطلاعات دولت الکترونیک (EGIT) یک مرجع استاندارد برای ملاحظه فنآوریهای گوناگون در زمینه اطلاعرسانی است.
این چارچوب شامل پنج قسمت عمده است:
- وسایل و تجهیزات
- سرویسهای مربوط به کاربران
- سرویسهای منطقی
- سرویسهای داده
- ارتباطات و مخابرات
در دسترس بودن امنیت
ایستگاههای کاری |
رایانههای قابل حمل |
تجهیزات شبکه |
رایانههای رومیزی |
واسطه اجزاء رابط گرافیکی کاربر (GUI) |
سرویس پردازش مبادلات |
سرویس پیام |
مدیریت سیستم |
سرویس امنیت |
سرویس زمانسنجی |
نامگذاری و فهرست |
مدیریت اشیاء |
سرویسهای دیگر دادهها |
سرویسهای فایل |
سرویسهای بانکهای اطلاعاتی |
لایه حمل |
لایه شبکه |
لایه فیزیکی |
جهانی بودن مدیریت پذیری
شکل 2- چارچوب فنآوری اطلاعات دولت الکترونیک
«ارتباط بین فرایندی»[5] ارتباط را بین لایه خدماتی کاربر، لایه منطقکاری و لایه دادهها برقرار میکند در حالی که «محیط توسعه کاربردها»[6] زیربنای سراسری توسعه کاربردها را برای چارچوب EGIT فراهم میکند.
هر لایه به اجزاء دیگری هم تقسیم میشود. تعاریف EGIT بر واسطههای دریافت خدمات از هر جزء تمرکز میکنند.
کیفیتهایی که از تمام لایهها و اجزاء انتظار میرود از این قرار است:
- امنیت
- در دسترس بودن
- مدیریت پذیری
- بین المللی بودن
سیستمهای کاربردی به عنوان بخشی از فرآیندهای کاری دولت الکترونیک یکی از اجزاء اساسی هستند و باید دارای مشخصات زیر باشند:
- قابلیت اجرا روی سیستمهای مختلف (از نظر سختافزاری و نرمافزاری)
- انعطافپذیری
- سازگاری بین سرویسهای ارائه شده ازخدمات دهندههای مختلف
- مقیاسپذیری؛ بسته به نیاز میتوان از تجهیزات بیشتر یا کمتری استفاده کرد بدون آنکه نیازی به تغییر دیگر اجزاء باشد.
- سهولت استفاده؛ استفاده از سیستمهای کاربردی باید آسان بوده و واسطه کاربر آنها مشابه دیگر سیستمهای کاربردی باشد.
- مدیریتپذیری؛ کاربردها، سختافزار و نرمافزار باید مدیریت پذیر بوده و عملکرد آنها ساده باشد
1- Electronic Government Information Technology
2- Server
3- Client
1- host
1- Inter Process Comminucations
2- Application Development Environment